ในโลกที่เต็มไปด้วยความวุ่นวายและความซับซ้อน การฝึกฝนตนเองให้ดำรงอยู่อย่างมีสติและรับรู้ถึงความเรียบง่ายของปัจจุบัน เปรียบเสมือนเข็มทิศที่จะนำพาเราไปสู่ความสงบและปัญญาอันลึกซึ้ง วิธีการนี้ไม่เพียงแต่ช่วยลดความยุ่งเหยิงในจิตใจ แต่ยังเปิดประตูสู่มิติใหม่แห่งการรับรู้และความเข้าใจในตนเอง

เป็นข้อมูลที่น่าสนใจจาก Eckhart Tolle บุคคลที่นิวยอร์กไทส์ม ยกย่องว่าเป็น “นักเขียนด้านจิตวิญญาณที่มีชื่อเสียงมากที่สุดในสหรัฐอเมริกา” ผลงานของเขา โดยเฉพาะหนังสือ “The Power of Now” ที่แปลเป็นภาษาไทยว่า “พลังแห่งจิตปัจจุบัน ทางสู่การตื่นรู้และเยียวยา” เรียกได้ว่าขายดีกระฉ่อนไปทั่วโลก

ต้องบอกว่าเมื่อเราฝึกฝนการตระหนักรู้ถึงความเรียบง่ายของปัจจุบัน เราจะเริ่มสังเกตเห็นว่าโลกรอบตัวเราเต็มไปด้วยความมหัศจรรย์ที่ซ่อนอยู่ในความธรรมดา การมุ่งความสนใจไปที่การรับรู้ทางประสาทสัมผัส ณ ขณะนั้น โดยไม่ด่วนตีความใด ๆ จะช่วยให้เราสัมผัสถึงแก่นแท้ของสิ่งต่าง ๆ ได้อย่างลึกซึ้งมากขึ้น

แน่นอนว่าการเลิกตีความให้กับสิ่งที่เรารับรู้นั้นไม่ใช่เรื่องง่าย เราอาจคุ้นเคยกับการคิดว่า “ดูสิ่งนั้นสิ ช่างสวยงาม” หรือ “นี่คือสิ่งที่ฉันเห็นเมื่อปีที่แล้ว” หรือแม้แต่ “ฉันอยากได้อันนี้” ความคิดเหล่านี้ไม่ได้ผิดอะไร แต่บ่อยครั้งมันอาจทำให้เราหลุดออกจากการรับรู้ในปัจจุบัน

การฝึกฝนการรับรู้ดังกล่าวนี้ เป็นการเปิดประตูสู่มิติแห่งปัญญาที่เรียกว่า “nonconceptual intelligence” ปัญญาชนิดนี้ไม่สามารถวัดได้ด้วยการทดสอบ IQ แบบทั่วไป แต่เป็นความฉลาดที่เกิดจากการตื่นรู้และการเชื่อมโยงกับธรรมชาติของความเป็นจริง และเป็นเรื่องน่าสนใจที่ว่า บางครั้งผู้ที่มี IQ สูงอาจกลับยิ่งห่างไกลจากการตื่นรู้ หากพวกเขายึดติดกับความรู้ทางความคิดมากจนเกินไป

การฝึกฝนการรับรู้ทางประสาทสัมผัสโดยไม่ตีความใด ๆ นั้น เป็นศิลปะอันงดงามของการดำรงอยู่ของชีวิต ลองนึกภาพการมองท้องฟ้า ฟังเสียงนก สัมผัสสายลมที่พัดผ่านผิวกาย โดยไม่ต้องรีบด่วนตีความหรือเปรียบเทียบกับประสบการณ์ในอดีต ให้ตัวเราเป็นเพียงพื้นที่ว่างที่รองรับทุกการรับรู้ ทุกประสบการณ์ที่ผ่านเข้ามา

ในขณะเดียวกัน เราสามารถฝึกการตระหนักรู้ถึง “ตัวตนที่ลึกซึ้ง” หรือ “Deep I” ซึ่งเป็นแก่นแท้ของความเป็นเรา เป็นจิตสำนึกที่อยู่เบื้องหลังการรับรู้ทั้งหมด การตระหนักรู้ถึงมิตินี้พร้อม ๆ กับการรับรู้ผ่านประสาทสัมผัส จะทำให้เราสัมผัสถึงความเป็นหนึ่งเดียวกับทุกสรรพสิ่ง และในขณะเดียวกันก็รู้สึกถึงความเป็นอิสระจากสิ่งเหล่านั้น

น่าสนใจที่ว่า ในมิติของ “Deep I” นั้น ไม่มีกาลเวลา ไม่มีการเกิดขึ้นหรือดับไป มันอยู่เหนือความเป็นไปของโลกธรรมดา ในขณะที่โลกของการรับรู้ทางประสาทสัมผัสนั้นเต็มไปด้วยการเปลี่ยนแปลงและกาลเวลา

ซึ่งเวลาเป็นสิ่งที่ทำให้เราเติบโต แข็งแกร่งขึ้น แต่ในที่สุดก็นำพาเราไปสู่ความเสื่อมและความตาย การตระหนักรู้ถึงความจริงนี้อาจทำให้เกิดความกลัว โดยเฉพาะหากเรายึดติดกับตัวตนทางกายภาพและบุคลิกภาพเพียงเท่านั้น

การฝึกฝนในสิ่งเหล่านี้จึงเป็นเสมือนประตูสู่มิติที่เหนือกาลเวลา เป็นการเชื่อมโยงระหว่างโลกแห่งรูปธรรมและนามธรรม ระหว่างการเคลื่อนไหวและความนิ่ง เมื่อเราฝึกฝนอย่างต่อเนื่อง เราจะพบว่าชีวิตเต็มไปด้วยความมหัศจรรย์และความงดงามที่ซ่อนอยู่ในทุกลมหายใจ ทุกการเคลื่อนไหว และทุกการรับรู้

การฝึกฝนนี้ไม่ได้หมายความว่าเราต้องละทิ้งอดีตหรือไม่สนใจอนาคต แต่เป็นการปรับสมดุลให้กับชีวิตที่มักจะหมกมุ่นอยู่กับสิ่งที่ผ่านไปแล้วหรือสิ่งที่ยังมาไม่ถึง โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเราอายุมากขึ้น เรามักจะพบว่าตัวเองหมกมุ่นกับอดีตมากขึ้น ในขณะที่คนหนุ่มสาวอาจจะหมกมุ่นกับอนาคต การฝึกฝนการอยู่กับปัจจุบันจึงเป็นการสร้างสมดุลให้กับชีวิต

การดำรงอยู่ในสองมิติ – ทั้งในมิติของ “Deep I” และมิติของการรับรู้ทางประสาทสัมผัส – เป็นศิลปะแห่งการมีชีวิตที่สมบูรณ์ มันทำให้เราสามารถชื่นชมความงามและความซับซ้อนของโลกภายนอก ในขณะเดียวกันก็รักษาความสงบและปัญญาภายใน การฝึกฝนนี้ไม่เพียงแต่จะทำให้เรามีความสุขมากขึ้น แต่ยังช่วยให้เราเผชิญกับความท้าทายในชีวิตได้อย่างมีสติและปัญญามากขึ้นด้วย

ในท้ายที่สุด การฝึกฝนการดำรงอยู่อย่างมีสติและการรับรู้ถึงความเรียบง่ายของปัจจุบัน ไม่ใช่เพียงแค่เทคนิคของการทำสมาธิ แต่เป็นวิถีแห่งการดำเนินชีวิต เป็นการเปิดประตูสู่การค้นพบตัวเองและโลกรอบตัวในมิติที่ลึกซึ้งกว่าที่เคย มันเป็นการเดินทางที่ไม่มีจุดสิ้นสุด แต่ทุก ๆ ก้าวนั้นเต็มไปด้วยการเรียนรู้และการเติบโต

References :
Eckhart Tolle Reveals the Secret to Fulfillment Through Stillness and Action
https://youtu.be/_rGipsgBfQY?si=e-Z9VqfQ86OlfSPk

• Facebook
• Twitter
• Line